Kinderen zijn van nature nieuwsgierig: ze willen de wereld ontdekken. Daarom is nieuwsgierigheid het uitgangspunt van onderzoekend en ontdekkend leren. Nieuwsgierigheid motiveert kinderen om te leren, zorgt ervoor dat ze betrokken zijn bij wat ze leren en dat ze er plezier in hebben. Maar ook heeft nieuwsgierigheid een positieve invloed op de leerprestaties. Als je ergens nieuwsgierig naar bent, verwerk en onthoud je de informatie beter, werk je met meer aandacht aan een taak, en kun je je daar langer op concentreren.
Vragen stellen is de meest herkenbare manier waarop kinderen hun nieuwsgierigheid uiten. Maar dat is niet de enige manier waarop kinderen duidelijk maken waar ze nieuwsgierig naar zijn. Jonge kinderen uiten hun nieuwsgierigheid vaak door goed naar iets te kijken, iets te observeren, en te benoemen wat ze allemaal zien. Daarmee geven kinderen aan wat hen verwondert, waar hun interesse naar uitgaat, waar ze nieuwsgierig naar zijn. Net zoals door vragen stellen, wordt nieuwsgierigheid ook door observeren in stand gehouden: als je beter kijkt, zie je meer en borrelen er weer nieuwe vragen op.
Lees in het JSW-artikel van Juliette Walma van der Molen en collega’s meer over verwondering: zij geven handvatten hoe je W&T gemakkelijk kunt integreren in het dagelijks onderwijs door verwondering centraal te stellen. In de special over 21st century skills lees je de visie van Jelle Jolles op het belang van nieuwsgierigheid voor de talentontwikkeling van kinderen, vanuit een neuropsychologische achtergrond. Meer over de (leer)opbrengsten van onderzoekend leren vind je bij het onderwerp Nieuwsgierigheid, van leuk naar belangrijk!
